OXUS

OXUS

fluv. ingens Sogdianae per Margianam in Hyrcanum mare decurrens. Geichon, Rhamusio; Deistan Nigro. Aliis Xa Cappanach Persis, teste Thevetô. Monarach Arabibus. Nicaprach incolis. Abiamu Castaldo. Eius meminit Dion s. v. 746.

—— —— Οἷς ἐπὶ γαῖα

Σουγδιὰς, ἧς διὰ μέςςον ἑλίςςεται ἱερὸς Ω῏ξος,

Ο῞ςτε λιπὼν Η᾿μωδὸν ὄρος, μετα Κασπίδα βάλλεν.

Hunc fluv. medium terminum inter Bactrianam et Sogdianam, ut Iaxarten inter hanc et Sacas, statuit Eratosthenes apud Strab. l. 11. affirmans, διείργειν Σακας μὲν καὶ Σογδιανοὺς τὸν Ι᾿αξάτρην, Σογδιανοὺς δὲ καὶ Βακτριανὴν τὸν Ο῎ξον. Cum quo satis consentit Ptolem. l. 6. c. 12. et 13. Neque in ceteris Dionysio male cum his convenit. nisi quod Oxum affirmet per mediam Sogdianam fluere: quae loquendi forma apud eum nova non est, cum de fluv. loquitur, qui regionis alicuius terminos tantum perstringit, quod facit, ubi de Tyberion fluv. loquitur, v. 351. Montanus, Arrian. de Exped. Alex. l. 3. Ο῾ δὲ Ω῎ξος ποταμὸς ῥέει μὲν ἐκ τοῦ ὄρους τοῦ Καυκάσου, ἔςτι δὲ ποταμῶν μέγιςτος τῶ εν τῇ Α᾿σιᾳ, ὅσους τε δὴ Α᾿λέξανδρος καὶ οἱ ξὺν Α᾿λεξάνδρῳ ἐπῆλθον, πλὴν τῶ Ι᾿νδῶν ποταμῶν, οἱ δὲ Ι᾿νδοὶ ποταμοὶ μέγιςτοί εἰσιν. Ε᾿ξίησι δὲ ὁ Ω῎ξος ἐς τὴν μεγάλην θάλαςςαν, τὴν καθ᾿ Υ῾ρκανίαν. Διαβαίνειν δὲ ἐπιχειροῦντι αὐτῷ τὸν ποταμὸν πάντῃ ἄπορον ἐφαίνετο. Τὸ μὲν γὰρ εὖρος ἦν ἐς ἓξ μάλιςτα ςταδίους, βάθος δὲ, οὐδὲ πρὸς λόγον τοῦ ἔνρους, ἀλλὰ πολὺ δή τι βαθύτερος καὶ ψαμμώδης. Καὶ ῥεῦμα ὀξὺ, ὡς τὰ καταπηγνύμενα πρὸς αὐτοῦ τοῦ ῥοῦ ἐκ τῆς γῆς οὐ χαλεπῶς, οἷα δὴ οὐδὲ βεβαίως κατὰ τῆς ψάμμου ἱδιυμένα. Qu. Curtius l 7. c. 4. Quartô die ad flumen Oxum perventum est: hic quia limum vehit, turbidus semper, et insalubris est potu. Meminit fluv. huius Achamed Gerapsi fil. in Themiris histor. eumque Ghaion, Gihon, et Iihunc vocat, qui Chorasanam regionem a Mauranharia distinguit. Nic. Lloydius.